Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

Μετά θάνατον Αρμόνιο

 (καφρίλα)



Από εμένα
γεια
ενδιαφέρομαι για το αρμόνιο
θα μπορούσα να έχω κάποιες ποιο κοντινές φωτογραφίες του
Ευχαριστώ
Τζορτζης

Από το θύμα
Καλησπερα, σου βαζω καποιες φωτο που βρηκα στο ιντερνετ γιατι το αρμονιο το εχω στο πατρικο μου αυτην τη στιγμη..

Από εμένα
οκ θα περιμένω όμως να δω και το ίδιο το αρμόνιο
που είναι το πατρικό σου; στη Πάτρα;

Από το θύμα
Στα ανω Λιοσια, εγω μενω νεο κοσμο.. ειναι λιγο μακρια και εχω ν'ανεβω καιρο απο οταν εχασα τους γονεις μου..

Από εμένα
όοοοοχι ρε φίλε....
τι ναπω τώρα....συλλυπητήρια...
πωωωωω, ελπίζω να έφυγαν ελαφριά...

Από το θύμα
Ετσι και ετσι, τελος παντων αυτα ειναι μεσα στην ζωη δεν μπορουμε να κανουμε διαφορετικα, απλα αποφευγω να πηγαινω στο κλειστο σπιτι..καταλαβαινεις..

Από εμένα
Εγώ δεν καταλαβαίνω;;; Φίλε πριν 2 χρόνια έχασα τη μητέρα μου και για έναν χρόνο και, ήταν μαζί μας το πνεύμα της. Ακόμα μερικές φορές τη νιώθω δίπλα μου. Φαντάζομαι καταλαβαίνεις τι λέω, όχι φαντάσματα και στοιχειά, μιλάω για καλή ενέργεια, την ένιωθα συνέχεια μαζί μου. Άκουγα θορύβους και τέτοια. Κι εσύ μια από τα ίδια;

Από το θύμα
Αστα να πανε, οι αδελφες μου την εβλεπαν στον υπνο τους συνεχεια εγω μονο την φωνη της ακουγα.. αλλα μου λειπει η αγκαλια της οσο αδυναμη και αν ειχε γινει με τα προβληματα υγειας με το ζαχαρο...

Από εμένα
'Ασε φίλε, έβλεπα κάθε νύχτα τα μάτια της στον καθρέφτη να με κοιτάνε, ήμουν σίγουρος ότι κάτι θέλει να μου πει αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω τι... Δεν μπορείς να φανταστείς τι πέρναγα... Μέχρι που πήρα το σκυλάκι της στο σπίτι μου. Λοιπόν το πιστεύεις ή όχι, ήθελε να φροντίζω εγώ το σκυλάκι της!!! Κι όμως φίλε ηρέμησε αφού το πήρα εγώ. Μετά από αυτό την έβλεπα μόνο στον ύπνο μου, σαν να μην έχει πεθάνει και να συζητάμε κανονικά, μου έδινε συμβουλές και τα πάντα.... ά
σε... Μεγάλη απώλεια

Από το θύμα
Μην τρελαινεσαι φιλε μου εγω το πιστευω οτι βρισκονται σε μια αλλη διασταση και νοιζονται για μας και εκει θα τους ξαναδουμε, εγω προσωπικα ετσι οπως ειχε καταντησει απο την αρρωστια τετοιος ζωντανος ανθρωπος δυσκολευομουν να την βλεπω να υποφερει..και παντα οταν θελουν κατι βρισκουν τον τροπο, οπως παραδειγμα εσενα με το σκυλακι της..να σαι καλα και να την θυμασαι

Από εμένα
ευχαριστώ φίλε. κι εσύ να είσαι καλά να την θυμάσαι! να την θυμάσαι στις καλές της μέρες, στις καλύτερές της μέρες. Όπως κι εγώ τη δική μου μάνα, γιατί μάνα είναι μόνο μία δυστυχώς, πως να το κάνουμε;;; Νομίζεις εμένα μου είναι εύκολο να τη θυμάμαι έτσι όπως την είδα τελευταία φορά;; πολύ δύσκολο, καλύτερα να μην την είχα δει... Ίσως άκουσες πριν δυο χρόνια, είχε βγει και στις ειδήσεις, μια γυναίκα που μπήκαν στο σπίτι της να την ληστέψουν Αλβανοί-Πακιστανοί-Μωαμεθανοί κάτι τέτοιο, δεν μάθαμε ποτέ...
Δεν φτάνει που της πήραν τα λεφτά... καταλαβαίνεις... την βρήκα μπρούμυτα δεμένη και γυμνή...
άστα φίλε μεγάλη καφρίλα.... κι από πάνω της το σκυλάκι να της γλύφει το αυτί....
Τα θυμάμαι και βουρκώνω, ένα βάρος στο στήθος...ασήκωτο!

Από το θύμα
Καλα μολις εφριξα...α ρε δεν θα πιασω κανεναν τετοιο στα χερια μου???
κομματακια δεν θα μεινουν!!

Από εμένα
άσε φίλε... άσε σου λέω μεγάλη πίκρα, μεγάλη φρίκη... και να σου λέει ο ιατροδικαστής μετά ότι την βίασαν παραφύση... άσε! κι εγώ να την έχω δει αυτή την εικόνα ε!? και το σκυλάκι να της γλύφει το αφτί... καταλαβαίνεις? τα λέω και μου ανακατεύονται τα άντερα πάλι...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου